امام باقر علیه السّلام فرمودند:
لَيْسَ مِنْ نَفْسٍ اِلّا وَ قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَها رِزْقَها حَلالاً يَأتيها فى عافيَةٍ وَ عُرِضَ لَها بِالْحَرامِ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ فَاِنْ هىَ تَناوَلَتْ مِنَ الْحَرامِ شَيئاً قاصَّها بِهِ مِنَ الْحَلالِ الَّذى فَرَضَ اللَّهُ لَها وَ عِنْدَ اللَّهِ سِواهُما فَضْلٌ كَبيرٌ؛

خداوند براى هر كسى روزىِ حلالى مقرّر داشته كه به سلامت به او خواهد رسيد. از طرف ديگر روزى حرام نيز در دسترس او قرار داده است كه اگر انسان روزى خود را از آن حرام به دست آورد، خداوند در عوض، روزى حلالى را كه براى او مقدّر كرده است، از او باز خواهد داشت و غير از اين دو روزى (حلال و حرام)، روزى هاى فراوان ديگرى نيز نزد خداوند هست.
بحارالأنوار، ج 5، ص 147، ح 6.